Jak polubić bieganie? – padło pytanie.

„Chciałabym biec przed siebie… Czuć wolność i radość, głęboki oddech i świeże powietrze. Nie zadyszkę i smog!”

To jedna z pierwszych moich podopiecznych. Rozumiałam ją doskonale. Nawet piszę o tej radości: Radość w treningu! Radocha, fun, zabawa! Sama się nie mogę doczekać wakacji, podczas których biegam sama, swoim tempem, i ta wolność… Właśnie. Pasja przychodzi na pewno z czasem, wraz z poczuciem pewności siebie, doświadczeniem i umiejętnościami. Ale da się też to uczucie wolności wypracować!

Rozumiałam ten cel. Ale też dobrze pamiętam, że wydawał mi się bardzo mało mierzalny i przez to stanowił dla mnie nie lada wyzwanie. „Chcę polubić bieganie”.

Udało się, biega sama, biega regularnie, ani daleko ani szybko, ale bieganie towarzyszy jej na co dzień.

Jak to osiągnęłyśmy?

Jak polubić bieganie?

1. Na początku zmuś się do regularności

Pierwszy miesiąc będzie trudny. Ale zacznij i nie poddawaj się. Zaplanuj 3-4 treningi biegowe w tygodniu i nie myśl chce mi się czy nie chce, po prostu idź i zrób zanim dotrze do Ciebie, że Ci się nie chce albo że coś musisz innego zrobić. Trener lub partner biegowy jest też jakimś sposobem, inaczej się wychodzi na trening, jak wiesz, że ktoś czeka.

2. Zacznij powooooooli

Tempem żółwia. Ale stałym, powolutku. Wydaje Ci się, że nie biegniesz tylko się wleczesz. Spokojnie 🙂 Zobaczysz za pół godziny 🙂 Byle się nie zatrzymać jak najdłużej!

3. Spróbuj biec ze słuchawkami i bez nich

Muzyka w uszach ma tylu zwolenników, co przeciwników. Bywa, że biegnie się równiej i szybciej bez muzyki. Albo odwrotnie. Poeksperymentuj z różnymi utworami, a może zrozumiesz moje dziwactwa muzyczne 😀

4. Monitoruj wyniki

Nawet, jeśli Twoim celem jest „po prostu biegać” – dla zdrowia, schudnięcia, nabrania formy, itp. Bieganie jest wdzięczną formą aktywności, postępy pojawiają się szybko, już po 2 tygodniach regularnego biegania widzisz kolosalną różnicę.

5. Wyznacz mierzalny cel

Może to być „chcę przebiec 30 minut bez zatrzymania” lub „30 października chcę przebiec 10 km”. Jakikolwiek mierzalny cel. Jestem zdania, że nawet amatorskie bieganie wymaga jakiegoś celu. Inaczej się rano wstaje lub zwleka wieczorem z kanapy 🙂

Czy o czymś zapomniałam?